به اندازه آدمها دست نزنیم ....

آدم ها خسته که شدند ؛

بی صدا تر از همیشه می‌روند !

احساسشان را بر می‌دارند و پاورچین

پاورچین ، دور می‌شوند...

آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛

یک روز صبرشان لبریز می‌شود ،

کم می‌آورند، همه چیز را به حالِ خود

می‌گذارند و می‌روند ...

همان‌هایی که تا دیروز ،

دیوانه وار، برای ماندن می جنگیدند ،

همان هایی که سرشان برای

مهربان‍‍ی و هم صحبتی درد می کرد ؛

سکوت می‌کنند،

بی تفاوت می‌شوند ،

و جوری می‌روند ؛

که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ،

نمانده باشد ...

آدمها به مرزهشدار که رسیدند ؛

آدمِ دیگری می‌شوند...