آدم ها خسته که شدند ؛
بی صدا تر از همیشه میروند !
احساسشان را بر میدارند و پاورچین
پاورچین ، دور میشوند...
آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛
یک روز صبرشان لبریز میشود ،
کم میآورند، همه چیز را به حالِ خود
میگذارند و میروند ...
همانهایی که تا دیروز ،
دیوانه وار، برای ماندن می جنگیدند ،
همان هایی که سرشان برای
مهربانی و هم صحبتی درد می کرد ؛
سکوت میکنند،
بی تفاوت میشوند ،
و جوری میروند ؛
که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ،
نمانده باشد ...
آدمها به مرزهشدار که رسیدند ؛
آدمِ دیگری میشوند...
نوشته شده در چهارشنبه ۶ تیر ۱۴۰۳ساعت 15 توسط تنها|
تمرین...برچسب : نویسنده : fardayetanhai بازدید : 5